En er is alweer een nieuwe week voorbij. Ligt het aan mij of vliegt de tijd voorbij? Ik ben inmiddels alweer 3 en een halve week onderweg samen met Loes en Malin. Wat inhoud dat we nu nog maar 9 dagen over hebben. Wat toch net niks is.

Mijn laatste blog sloot ik af in Airlie beach. Waar het lekker warm en zonnig was, wat het dus absoluut niet was in 1770. Brrr, wat kan de temperatuur veranderen als je 10uur in de bus zit. Ik had me bedacht dat het weer nog wel mooi zou zijn tot in Brisbane. Nou.. dat was dus fout gedacht. Toen we smorgens uit de bus stapte was het zeer koud. Gedurende de dag werd het wel zonnig maar er stond constant zo'n frisse wind, wat het dus allemaal een beetje verpeste. We kwamen rond 6uur smorgens aan waar we werden opgehaald en naar het hostel werden gebracht. Hier konden we nog niet inchecken maar gaven ze ons wel een kamer zodat we konden slapen. Heerlijk zou je denken, maar het was het toch niet helemaal, aangezien het ook in de kamers koud was. Het was een ontzettend leuk hostel, mooie opzet. Maar helaas waren ze niet voorbereid op de winter. Naja je kunt niet alles hebben toch. Op zondagmiddag hadden we een Scooter Roo tour gedaan. En ik kan je zeggen, ik heb me nog nooit zo badass gevoeld als die dag! We reden op scooters, maar ze zagen er uit als motors. Hierbij kregen we natuurlijk een helm, veiligheid voorop. En kregen we een leren jas met vlammen, ik bedoel maar, hoe awesome! Met een groep van ongeveer 12 mensen hebben we fijn rondgereden in Agnes Water en 1770. Onderweg hebben we ontzettend veel kangoeroes gezien, wat nog altijd even leuk is. S'avonds hebben we er een niet te laten avond van gemaakt aangezien we de volgende morgen weer om half 7 de bus moesten hebben. Maar toen.. tumtumtum.. de shuttle van het hostel zou om 5.45 vertrekken en ons naar de bushalte brengen, dus wij optijd opstaan en toen was het wachten. Inmiddels kwam er nog een ander meisje uit het hostel dat ook de shuttle moest hebben. Nog wat meer wachten en wachten en wachten.... Geen shuttle. Wij natuurlijk half gestressed en half geirriteerd. Maar toen, toen vonden we een meisje wat in het hostel werkt wat toevallig wakker was om 6uur sochtends, wij haar gevraagd waar de bus was. Wat was het geval, die mensen lagen dus nog fijn allemaal te slapen. Wat inhield dat dat meisje ons met haar eigen auto naar de bus ging brengen. Daar gingen dus 4 mensen inclusief backpacks en koffer in de auto. Het was een gedoe maar we hadden het gelukkig gehaald. Karma punten voor onze redder.

Skip een paar uur voor uit en we waren in Rainbow beach. Hier hebben we het rustig aan gedaan op maandag. S'avonds kregen we het goede idee om eens lekker normaal een filmavondje te houden. Helaas was de "Awesome gratis wifi" zo slecht dat we geen films konden downloaden. Dus wij heel verslagen naar onze kamer, waar onze Franse roomie tot de rescue kwam. Want hij had een paar films die we wel konden overzetten op onze laptops, yassss. Wat inhield dat we maandagavond na het eten met zijn alle op Malins bed klommen en een gezellige filmavond hadden. De volgende dag ging loes paardrijden en vonden Malin en ik het een goed idee om te gaan wandelen. Wat inhield het beklimmen van een zandduin en weer naar beneden rennen. Entertainment op zijn hoogste niveau. De middag waren we weer lekker lui en ik kan me op het moment niet eens echt herinneren wat we in de avond hebben gedaan. Wat ik wel weet is dat we op de dinsdag opnieuw mensen hebben ontmoet die we al op een aantal plekken waren tegen gekomen, wat dus erg leuk was.

En toen was het woensdag en op woensdag gingen we naar Fraser Island. YESSSSS. Dit was zo'n ontzettend leuke tour en zo'n ontzettend gezellige groep. Het begon om 7uur sochtends met gratis pannekoeken, ik bedoel maar, hoe kan een dag fout gaan als je gratis pannekoeken hebt. Hierna kregen we een safety briefing van onze tourguide Mick. We waren over het algemeen een kleine groep maar 25 man, dus we hadden maar 3 auto's nodig. Aangezien wij groep 1 waren brachten wij onze eerste dag door in de "Party bus". Gezelligheid. We zijn naar een meer geweest op fraser en het meer zat vol met tea tree oil. Dus we dachten dat het een goed idee was om te gaan zwemmen. Ik kan je vertellen dat was het niet waard, brrrr, veelste koud. Hier hebben we wat tijd doorgebracht en toen was het tijd om naar ons kampterrein te gaan. Het kamp is op het grondgebied van aboriginals. En zij hebben een regel, je mag niet fluiten. Dat maakt de geesten namelijk van slag. En ik kan je vertellen het is ontzettend moeilijk niet te fluiten als je weet dat je het niet mag doen. Gelukkig hebben we het overleefd zonder ruzie te maken met de geesten. Voor het avondeten moesten we per groep zelf koken, wat erg gezellig was. Vervolgens zijn we met zijn alle bij het kampvuur gaan zitten voor wat drankjes en spellen. En zo hadden we een heerlijke avond met muziek, kampvuur, marshmellows en gezellige mensen. De volgende morgen vertrokken we naar Indian Head. We hadden deze dag ook van auto gewisseld wat inhield dat het bijna mijn beurt was om de auto te rijden! Spannend! Onderweg naar Indian Head hebben we verschillende walvissen gespot wat echt super leuk was. Hier beklommen we een rots met een erg sombere geschiedenis voor een schitterend uitzicht. Vervolgens gingen we naar de Champange Pools. Wat ook inhield dat het mijn beurt was om te rijden, yasssss! Voor we vertrokken kreeg ik het geweldige nieuws van Mick: "Het komende stuk is het moeilijkste stuk voor deze dag". Yes goed bezig Amber, geweldige timing.. Maar alles ging prima, het was een fijn ritje. Vervolgens hebben we lekker gezont bij de Champange Pools en toen gingen we naar een picknick area voor lunch. Waar ik ook weer heen mocht rijden. Het was zo leuk om op het strand te rijden. Echt een heerlijk gevoel. Verder hebben we het beroemde scheepswrak bezocht en hebben we onze dag geeindig bij Eli Creek, om hierna weer onze weg terug te maken naar het kampterrein. Waar onze avond bestond uit: samen koken, kampvuur, spellen, gezelligheid, een aboriginal show en nog meer gezelligheid. En toen was het onze laatste dag, deze dag besteden we aan het schitterende lake mckenzie. Wauw. Gewoon wauw. Dit was schitterend. Het water was zo ontzettend helder, echt niet meer normaal. Toen was het weer tijd voor lunch en toen gingen we terug naar het hostel, waar ik weer heen mocht rijden. En toen hadden we het. Ineens stopt Mick voor me, dus ik had zoiets van oke dat is vreemd. Vervolgens komt hij naar me toe: "Ohh Amber, you just killed a snake". Mijn reactie: "huh, wat?" Kennelijk had ik over een slang heen gereden, heel vreemd. Ik had geen slang gezien. Naja jammer dan, dat gebeurd. Wat bleek, hij was me aan het pranken. De slang was al dood. Thanks Mick. We hebben er mee kunnen lachen. S'avonds hebben we met onze hele groep nog in de bar gezeten. En toen was het vanmorgen weer tijd om afscheid te nemen. Iets waar ik maar niet aan kan wennen. Het was een schitterende tour en we hebben een hele hoop ontzettend gezellige mensen ontmoet. Maar nu gaan we natuurlijk weer door naar een volgend avontuur.

Op het moment ben ik in Noosa, wat erg mooi is. En verrassend warm. Vanavond gaan we wat eten met een paar mensen van de fraser tour die ook hier zijn en dan gaan we morgen weer op een tour. Druk druk druk.

Ik ben nog altijd vollop aan het genieten van dit geweldige avontuur, gelukkig heb ik nog even de tijd.

Sorry dat het zolang duurt met de foto's. Hostel wifi is niet erg veel waard. Ik doe mijn best om ze snel erop te zetten.

Owh en voor ik het vergeet, uitleg over de titel van dit verhaal. We hebben er inmiddels vanaf Cairns al 1500km opzitten en het is nog maar ongeveer 1500km naar Melbourne. Wat erg bizar is. Iedere stop die we maken staat gelijk aan een nieuw land in Europa.