"If you can dream it, you can do it."

Cairns and more

Hi guys, zijn we weer. Na een nacht met te weinig slaap en te vroeg wakker worden, gebruik ik deze tijd om een blog te schrijven, ipv slapen zoals mijn roomies op het moment doen. Is het een verstandige keuze, I'm not sure, maar hey we zullen toch ergens een poging moeten doen om de blog bij te moeten houden!

Dus laten we verder gaan waar we gebleven waren. En als ik me dat goed herinner was dat een donderdag avond in Alice springs, dus laten we verder gaan bij de vrijdagmorgen. Dat was dus vorige week vrijdag, een week geleden.

Op vrijdagmorgen na te hebben uitgecheckt zaten we dus in het hostel wat misbruik te maken van de gratis wifi toen we ineens iets bekends hoorde. Jahoor nog meer Dutchies in ons hostel. Het is ongelofelijk hoeveel Nederlanders hier zijn, je komt ze letterlijk overal tegen. Wat dus inhoud dat je automatisch met ze gaat praten want hey, ze spreken jou taal, heb je dan eigenlijk nog een keuze? Na een gezellig gesprek werden we uitgenodigd voor lunch en aangezien we nu een backpackers manier van leven hebben aangenomen, zeg je natuurlijk Yes. Dus vertrokken we op een kleine wandeling richting het centrum van Alice Springs. En ja het was interessant, het deed me wel een beetje aan Walgett denken alleen dan groter. En niet echt een plaats waar je savonds graag in je eentje over straat loopt. Maar gelukkig voor ons was het overdag en waren we in een groep, dus dat komt natuurlijk helemaal goed. Eenmaal aangekomen bij het cafe zaten er al een paar mensen te wachten, dan wissel je natuurlijk je standaard backpacker zinnen uit; 'Hey, where you from' 'How long have you been here' en dan volgt er volgens een vrij normaal gesprek. Gedurende de "brunch" kwamen er langzaam meer mensen aan van alle kanten, wat dus eindigde met een overvolle gezellige tafel. Uiteindelijk komen aan alle goeie dingen een eind en moesten we terug naar het hostel om ons klaar te gaan maken voor onze airport shuttle. 2 mensen uit de groep die we net hadden ontmoet hadden de zelfde vlucht dus dat was allemaal gezellig. Beetje vertraging want ons belande in de boekwinkel, waar ik mijn precious 'lady midnight' zag en die natuurlijk niet kon laten liggen. Wat heel onpraktisch is als je uit een backpack leeft maar no worries, ik zorg wel dat het werkt! Vlucht naar Cairns overleefd (ik heb toch wel het idee dat ik aan het winnen ben) en toen met de taxi naar het hostel. Wat mijn eerste keer in een taxi was, en ja ik kan sommige gezichten al zien, 'wat?! hoe kan dat?' En idunno, never happend before and now it did. Dus ik zat helemaal enthousiast voorin wat de taxichauffeur dus erg vermakelijk vond. Ingecheckt, Malin ontmoet, wie ook erg aardig is en toen onze zooi verspreid over de dormroom. Nu kan ik me eigenlijk al niet meer herinneren of we leuke mensen in onze dorm hadden tijdens de eerste 2 nachten. Aangezien ik het niet meer weet waren ze vast zo interessant (nothing personal!! En ja nu gaan we verder in een avontuur sectie guys, lets do this, ik word al enthousiast van de gedachte!

Zaterdagmorgen stonden we optijd op en werden we bij het hostel opgehaald door Uncle Brian's tours. Onze tourguide heette Sid en hij was epic. Met een volle bus gingen wij richting het regenwoud en ik ga nu alvast mijn excuses aanbieden aangezien ik geen idee meer heb hoe al de stops heette waar we zijn geweest. Maakt vast niet uit, het was awesome daar gaat het om, maar okay. Dus onze eerste stop hield in dat we een kleine wandeling maakte over een voetpad door het regenwoud waar Sid ons basically vertelde welke planten ons willen vermoorden, en ik kan je vertellen het waren er toch wel een heel deel en sommige toch wel heeeel ongemakkelijk. Dus guys mijn advies, ga niet random rondwandelen in een regenwoud, het zijn niet alleen dieren die je willen aanvallen. Lekker gewandeld, foto's gemaakt, morning tea gehad en toen konden we gaan zwemmen, yasssss. Excited! Het water was niet te koud, niet dat ik het heb getest, ik ging voor de tactiek eerst springen en er dan achter komen. Wat prima voor me heeft gewerkt. We hadden hier de mogelijkheid om van een rots te springen, hij was ongeveer 2m hoog, naja dat doen we dan natuurlijk. En het was awesome, dus dan ga je natuurlijk nog een keertje. Maar toen... we mochten ook uit een boom gaan springen, die was ongeveer 4/5m hoog. En als je erheen zwemt of hem zo ziet denk je, ohh dat is niet zo hoog, easy. Maar dan komt de eerste challenge, op die fucking boom klimmen. Naja tricky als dat was het was gelukt en dan sta je daar en denk je 'O shit, dit was toch iets hoger als ik dacht..' Maarja je hebt eigenlijk weinig keuze, ik bedoel het is of springen, wat snel en vrij makkelijk is of via een boomstronk proberen naar beneden te klimmen en niet te vallen want dat zou heel veel pijn doen. Dus ja dan spring je natuurlijk. En het was zeker awesome en de moeite waard. Vervolgens vervolgende we de dag naar een rotsglijbaan, wat ook super entertaining was. Volgens mij was het daarna ergens tijd voor een luchbreak, waar Sid ons een 15 minuten lange uitleg gaf over je een goede haarflip doet, not kidding, 15 minuten. Het was epic. Toen gingen we richting meer nummer 3 om de waterval te bewonderen en onze hairflips te doen, het water hier was koud, brr. Hier hebben we ook onder een waterval door gezwommen, Heeel vreemd, een beetje zoals een hagelstorm alleen dan heel veel ineens. En toen was het tijd voor onze laatste stop en dan was een gigantisch meer, hier heb ik niet meer gezwommen aan gezien het zonnetje eindelijk echt kwam kijken, dus ik heb lekker vanaf de kant gekeken en ondertussen Nederlands gebuurt met een andere nederlander die met de tour mee was (Ik zei het toch we zijn overal, al heb ik nog geen Limburgers gevonden). Toen was het tijd voor warme chocomel en voor onze rit terug naar Cairns. Maar de dag was niet geweldig alleen door deze avonturen maar vooral door Sid. Zijn seksistische en slechte humor in combinatie met zijn ontverantwoorde rijgedrag waren echt geweldig (No worries mam en pap, hij was alleen onverantwoord als het veilig was, kind of). We hebben gelachen, spellen gedaan en gewoon een geweldige dag gehad. Ik ben benieuwd of ik een tour aan de east coast kan vinden die deze topt. Maar oke dat was zaterdag, ready voor de rest van de week? Gaat sneller, I promise.

Okay, toen was het zondag en gingen we een overnight tour doen naar Cape Tribulation, dit gingen we toen met Active tropics. Wij hadden alles op internet opgezocht, stond vanalles over ziplining etc dus we dachten, 'Oke awesome, dit word super leuk'. Nahh, not so much. Ten eerste, er was dus geen ziplining. Er was een lookout bij de mosman gorge, wat mooi was, maar honestly niet zo spectaculair. En vervolgens gingen we een krokodillen cruise doen en yes ik weet wat je nu denkt 'dat klinkt ruig'. Nahh again, not so much. We gingen dus met zijn allen op het bootje, op de Daintree river. Opzoek naar deze gigantische krokodillen, wat vinden we 2 krokodillen die niet langer zijn dan ons Bono. Babies. Woepwoep, spanning en sensatie. Toen reden we richting ons hostel waar ze ons vertellen dat 1. we geen gratis lunch krijgen, dit is alleen voor de daytours... (uhh hallo, wij betalen meer, waar is ons gratis eten?!) en 2. het is 45minuten wandelen naar de supermarkt. Maar no worries, het eten bij het hostel is gericht voor backpackers, het is goedkoop. En here we go again nahh, not so much. Naja ook allemaal prima, backpacker mentaliteit, komt allemaal we goed. Toch maar lunch gekocht bij het hostel om te beginnen. Vervolgens een beetje over het strand gewandeld en ons daar een groep gevonden waar we de rest van de 24uur mee zoude doorbrengen. Waaronder je raad het al, nog meer Nederlanders woepwoep. Uiteindelijk maar aan onze 45minuten wandeling begonnen met de gedachten iemand geeft ons vast wel een lift, maar nee alleen maar lachende en zwaaide mensen. Come on guys, of geef ons een lift of rot gewoon op. Uiteindelijk was er niks mis met de wandeling, ik bedoel we wandelde door Daintree Forest, een van de oudste regenwouden op de wereld. Dinosaurussen hebben daar rondgelopen. Awesome. En toen ondekte ik me toch iets op de terugweg. Er lagen kokosnoten langs de weg, verse van de boom, kokosnoten. En aangezien ik er maar vanuit ging dat niemand die zou missen, ja dan neem je er dus eentje mee. Wat inhield dat ik 45 minuten lang een kokosnoot naar huis heb gedragen. We zijn teruggelopen over het strand, niet de dicht bij het water, want daar zitten krokodillen, brrr. Terug bij het hostel (wat trouwens bestond uit hutjes verspreid door het regenwoud, ik bedoel maar) maar even gedoucht en toen aan mijn struggle met de kokosnoot begonnen. Zijn eerste jas is toch een stuk lastiger als de tweede. Maarja iedereen weet hoe mannen zijn, die zien een vrouw in nood en komen to the rescue. Wat inhield dat ik me heb vermaakt met de kokosnoot en hem toen maar heb doorgegeven aan de jongens, want die vonden het toch ook wel heel interessant. En ja hoor na een uur ofso was hij open en wat was dat een goeie kokosnoot. Mam jij had hem echt geweldig gevonden. Ik moest de hele tijd denken aan jou struggle met de kokosnoot, ik denk dat je dit ook wel grappig had gevonden. S'avonds nog een paar uur aan het kampvuur en op het strand gezeten om vervolgens heerlijk te slapen. De volgende dag nog wat gewandeld en toen weer met de bus terug naar Cairns. Maandag avond nog met die mensen zijn geweest uiteten, lekker fancy en gezellig. En toen begon de allende, jahoor ik werd ziek. Dinsdag was ik dus niks waard, wat dus een ellendige dag was, woensdag gingen we naar het epische Great barrier reef, terwijl ik nog steeds ziek was. Naja gewoon doorzetten natuurlijk. Maar nu komt het, we hadden een paar dagen vol regen en wind gehad, wat inhield dat het water enigszins wilt was. O shit. Ik wist dat ik zeeziek kon worden maar dit. Ik heb dus zowat de gehele morgen over de rand van de boot gehongen... Jeej... Uiteindelijk heb ik wel mijn duik gedaan. Het was erg mooi, helaas niet zo mooi als op de foto's aangezien er door het slechte weer zoveel zand omhoog kwam. Ook ben ik erachter gekomen dat duiken niet mijn ding is. De constante gedachten dat dat ding in je mond je enige manier van ademhalen is, nope nope nope. I don't like that. Dus ook al ben ik blij dat ik het heb gedaan, voor mij hoeft het niet meer.Vervolgens nog op een boot geweest met een glasbodem om nog wat meer te zien en toen gingen we weer terug naar Cairns. Uiteindelijk was ik dus nog zieker als in de ochtend en heb ik dus savonds half dood op bed gelegen.

Donderdagmorgen voelde k me enigzins beter, kennelijk helpt het als je van 6uur savonds tot 8uur smorgens slaapt. De dag was niet zo heel spectaculair maar hey, mensen moeten natuurlijk ook wassen en proberen hun leven weer in een tas te proppen.S'middags nog langs de kust gewandeld met Malin, geen krokodillen gespot helaas. En toen kwamen we erachter dat we een hoop nieuwe leuke roomies hadden waaronder een hilarische guy uit Ierland, die ons allemaal heeft uitgenodigd om op bezoek te komen. S'avonds met zijn alle uit gegaan, waar we nog wat nieuwe mensen hebben ontmoet. Uiteindelijk ben ik bij de nieuwe mensen gebleven om voetbal te kijken terwijl de rest binnen naar het paaldansen ging kijken, yes guys prioriteiten. En al ging ik rond 1uur naar bed, aangezien de rest bezopen wasen langzaam binnen kwam vallen, sliep ik pas na 3uur. Om 5uur vertrok onze Duitse roomie om voetbal te kijken en kwam onze Ierse roomie pas weer binnen vallen. Om vanmorgen te laat wakker te worden, als een kip zonder kop rond te rennen om alles te vinden, en vervolgens terug te komen omdat hij pas een uur later werd opgehaald. Ja het was hilarisch, wat helaas wel inhield dat ik om 7uur alweer wakker was en dus niet meer kon slapen. Nu neem ik de tijd om dit verhaal te typen en dan ga ik zo proberen alles weer in mijn laptop te passen. Om kwart voor 2 hebben we dus bus richting Mission Beach. Up to our next adventure.

Okay so guys, sorry voor het mega verhaal. Sorry voor de spellingsfouten, laten we het afschuiven op slaapgebrek. Foto's volgen een andere keer, Idunno when. Ik geniet hier nog van de zon, hopelijk hebben jullie thuis ook mooi weer.

En aangezien het te toepasselijk is sluiten we af met,
See ya later Alligator.

Reacties

Reacties

Mariet Broens

Hoi Amber,
wat heb je al leuke dingen gedaan, in je verhaal lees je het plezier, is wel heel iets anders dan op de kindertjes passen in een gezin, ben benieuwd naar de foto"s van je avontuur,
heel veel plezier en geniet ervan !!
Groetjes Mariet

Bart

Gaaaaf!!!! Zo moet het! Nou nog een keertje flink zat worden Amber tijdens het spelen van allerlei drankspelletjes. Dat hoort eigenlijk ook bij de backpackerlifestyle :-)

Zet hem op!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!