En dan is Januari alweer voorbij. Inmiddels ben ik alweer 4 maanden in het buitenland en dus ook alweer 4 maanden met mijn familie, wat inhoud dat ik officieel halverwege mijn au pair avontuur ben. Op het moment is het een vreemd gevoel, de tijd gaat snel en langzaam tegelijk. Er zijn dagen waarbij ik het gevoel heb dat ze niet voorbij gaan, maar als je dan terug kijkt en ziet hoeveel je er al achter je hebt, lijkt het ineens heel snel te gaan. Halverwege mijn avontuur betekend dat Caroline inmiddels bezig is met het mailen en interviewen (dit weekend) van nieuwe au pairs, wat raar is omdat wij beide het idee hebben dat ik er net ben. Wat eigenlijk ook waar is, maar zo gaat het au pair leven. Bij deze wou ik jullie graag even updaten over wat ik de afgelopen weken heb gedaan (niet veel) en plannen voor de komende weken (redelijk unknown). So let's begin.

Zoals jullie in mijn vorige verhaal hebben gelezen begon het jaar goed met nieuwjaar in Sydney. Nadat ik thuis ben gekomen van Sydney kon ik weer aan het werk, stiekem toch wel fijn om terug in een ritme te komen. Maar deze werkweek was toch wel wat interresanter dat de weken die ik normaal zou hebben. Aangezien we midden in de zomervakantie zaten, was er namelijk geen pre-school en childcare. Wat inhield dat ik van 7uur sochtends tot 6uur savonds alleen was met de kids en ja de kleine monstertjes eten je energie! Gelukkig had ik na deze week genoeg tijd om uit te rusten aangezien de familie op vakantie ging, wat voor mij dus inhield dat ik heerlijk alleen thuis was! En wat heb ik genoten. Nu vragen jullie je natuurlijk af wat ik heb gedaan in deze week vol vrijheid? Helemaal niks en het was awesome! Natuurlijk heb ik wel mijn avondcheck met de paraplu moeten doen om er zeker van te zijn dat er geen creapy monsters of inbrekers ofso in de schaduw zaten, maar he, better safe then sorry. Maar overal ben ik er nu redelijk van overtuigd dat ik het misschien toch wel aan zou kunnen om op mezelf te wonen (zonder mezelf helemaal paranoide te maken). Maar ook die week en vrijheid gingen weer voorbij en toen was het tijd voor nog een lange week met de kids. Al was deze week toch iets gemakkelijker aangezien childcare weer begon, wat inhield dat ik 2 dagen alleen had met de oudste, wat de mogelijkheid gaf voor bakken en bordspelletjes.

Inmiddels is Januari dus alweer voorbij gevlogen en zitten we in Februari. En om de maand opnieuw goed te beginnen had ik besloten om nog maar eens naar Dubbo te gaan. Ik wou namelijk graag een film zien in de bioscoop en had het geluk dat deze niet draaide in Narrabri, naja dan maar een uurtje extra onderweg voor de film! In eerste instantie was het het idee om met de bus te gaan, maar aangezien de Camper op keuring moest kon ik een lift krijgen van Gavin. Wat dus wel inhield dat ik vroeg uit bed moest want we vetrokken om 6uur. Maar het was het waard, want wat een schitterende zonsopgang kon ik zien vanuit de auto. Het is vreemd en moeilijk om te beschrijven hoe het was om de zonsopgang te zien in zo'n locatie. Het woord dat steeds naar boven blijft komen is Oneindig. Want zo ziet het eruit, alles is vlak rond om je heen waardoor je alle kleuren perfect in elkaar ziet overgaan. En dan even op dat moment merk je pas hoe klein je bent op de wereld. Om deze gedachte te vervolgen met hoe vreemd het is dat de wereld zo is gedraaid dat terwijl de zon bij jullie onderging hij hier aan het opkomen was. Wat nog wat extra nadruk geeft op het feit hoe klein een persoon is op de wereld. Maar ook de zon kwam gewoon op en toen was het nog een lange rit verder. In Dubbo de morgen met Gavin en Charlotte doorgebracht aangezien ik toch nog niet in mijn motel terecht kon. Na het inchecken terug na het centrum om ontbijt/lunch oftewel brunch te hebben en toen ervan door in mijn eentje. Na wat rond te hebben gesnuffeld in de winkels, vond ik het een goed idee om een mooie bank uit te zoeken en om daar te gaan zitten lezen tot de film begin. En toen was het tijd en kon ik eindelijk naar de film waar ik al zolang op aan het wachten was! Voor iedereen die intresse heeft de film heet the 5th wave en het was een goeie film, maar had een irritant einde (dat was het enige woord dat enigzins netjes was, zodat ikhet kon beschrijven, we willen het natuurlijk wel familievriendelijk houden). Ik zal er verder niet op in gaan want ik wil natuurlijk geen spoilers geven! Na de film terug na het motel, aangezien Dubbo kennelijk erg bekend staan om zijn criminaliteit leek het me geen slim idee om laat nog over straat te gaan zwerven. Dus nu gaan we even in op het motel gedeelte, ik was zeer enthousiast. Het was mijn eerste keer in een echt motel en ja er was een bijbel in het nachtkastje. Net zoals in de films. En de meeste mensen zullen weten hoe ik ben met films en begrijpen dat als er film dingen in het echt gebeuren, dat gewoon geweldig is. Geen verdere uitleg nodig. De volgende dag nog wat rondgezworven en gelezen en toen met de bus terug naar huis waar ik begroet werd door een paar zeer enthousiaste kindjes, wat natuurlijk altijd leuk is. Nu is donderdag bijna voorbij voor mij, wat inhoud dat het morgen vrijdag is en ik weer kan gaan werken. Gelukkig is de dag nog niet over en kan ik over een paar uur genieten van zelfgemaakte pizza van de BBQ, yum. Om de avond af te sluiten met ons mam op skype.

Ofcourse zal ik jullie op de hoogte houden over mijn volgende plannen, ik ga proberen in de komende maanden nog wat meer van de omgeving te zien, dus zodra de roosters van maart en april op de kalender staan kan ik een goed plan maken. Ook ben ik mijn best aan het doen om wat meer vorm te geven aan mijn travel plannen, voor mijn volgende avontuur. Maar momenteel gaat dit langzaam, maar ook dat zal vast wel goed komen. Kunnen altijd nog improviseren onderweg.

125 done, 205 to go. See you soon!
Liefs x